Artikel untuk seorang “kawan”

Dahulunya engkau itu susah,
Dahulunya engkau itu sukar,
Dahulunya engkau itu bermasalah,
Dahulunya engkau itu gundah gulana.

Waktu itu aku hanya melihat,
Waktu itu aku hanya memerhati,
Waktu itu aku hanya simpati,
Waktu itu aku hanya mendoakan.

Di suatu hari engkau inginkan kehidupan,
Di suatu hari engkau perlukan teman,
Di suatu hari engkau perlukan anjakan,
Di suatu hari engkau perlukan pengharapan.

Hari itu aku telah membuat keputusan,
Untuk datang sebagai rakan,
Untuk datang sebagai insan,
Untuk datang sebagai “bantuan”.

Kerana apa?
Kerana aku mempunyai harapan,
Yang engkau boleh ke hadapan,
Yang engkau boleh berketrampilan.

Aku luangkan masa yang ada,
Aku belanjakan wang yang ada,
Aku ikhlaskan semua rasa,
Aku halalkan segala tanpa sebarang syak wasangka.

Kerana apa?
Kerana atas dasar nama KAWAN.

Tapi inilah dunia yang di cipta,
Sekejap sahaja engkau sudah lupa,
Engkau ingat engkau betul,
Tapi sebenarnya engkau dah banyak “melukakan”.

Jangan di balut muka yang kononnya baik,
Jangan di tunjukkan muka yang kononnya cantik,
Kerana sebenarnya aku semakin jelik,
Dengan perangai engkau yang semacam plastik.

Engkau war-warkan pada semua orang,
Seolah-olah engkau sahaja betul,
Seolah-olah engkau tidak dipedulikan,
Seolah-olah engkau dijadikan mangsa oleh rakan sendiri.

Apa yang engkau mahu sebenarnya?
Apa yang engkau ingin kawal?
Apa yang ingin engkau sampaikan?
Kalau berani, cakaplah depan-depan!

Adakah engkau sudah lupa semuanya kawan?
PERNAH pukul 2 pagi aku masih di perjalanan,
Waktu itu aku memang beranggapan,
Yang engkau faham apa itu erti pengorbanan.

Aku bukan inginkan balasan,
Malah tidak pernah terlintas di fikiran,
Aku cuma hanya inginkan penjelasan,
Mengapa susu yang diberi,
Tapi tuba pula yang dibalas?

Walhal rakan inilah yang dah banyak berhabis untuk engkau,
Tiada apa yang aku minta,
Melainkan kesejahteraan sentiasa,
Tapi engkau…. benar-benar alpa dan lupa.

Iya…kau dah lupa satu perkara,
Apa yang kau “war-war” kan itu telah sampai ke pengetahuan aku,
Pada mulanya aku tidak percaya,
Tapi setelah aku lihat mesej engkau di ________, maka kini aku tahu segalanya.

Engkau sekarang sudah bongkak,
Engkau rasa engkau sudah bagus,
Engkau lupa pada keperitan yang lepas,
Engkau cuba bertalam 2 muka.

Aku tahu engkau akan komen di sini nanti,
Dan aku mahu lihat bagaimana engkau berpura-pura,
Kerana engkau memang handal menyembunyikan kesalahan sendiri,
Perbualan di telefon pun seperti tiada apa yang terjadi.

Hebat benar kau bersandiwara,
Bagus sungguh engkau bermain muka,
Tapi sekarang satu sahaja yang aku tahu,
Engkaulah antara kawan aku yang paling mengecewakan.

Kalau engkau rasa bersalah,
Aku rasa engkau tahu apa yang perlu di lakukan,
Tapi kalau engkau tidak sedar lagi dengan perbuatkan engkau itu,
Aku bukan boleh buat apa-apa pun.

Cukuplah,
Cukuplah untuk semua yang dah aku berikan,
Jangan harap engkau akan mendapat pertolongan dari aku lagi.
Hati aku sudah “tawar”.

Aku ingat,
Aku akan ingat,
Aku akan ingat sampai bila-bila,
Terima kasih…… “kawan” !!!

0 comments: